Celem artykułu jest ukazanie nowych zadań polskiej geografii szkolnej w XXI wieku determinowanym przez procesy globalizacji, integracji i transformacji. Nasilone ruchy migracyjne na obszarze UE, możliwość legalnej pracy i stosunkowo łatwy dostęp do rynków edukacyjnych za granicą powodują, że współczesny uczeń/student często decyduje się dobrowolnie lub znajduje się poniekąd przypadkowo w przestrzeni wielokulturowej, którą sam także tworzy oraz wzbogaca. Zaistniała obecnie wyraźna potrzeba edukowania i wychowywania do różnorodności także w Polsce, kraju o dużej jednolitości narodowo-religijnej, ale jednocześnie kraju, do którego napływają obcokrajowcy i którego obywatele emigrują i rozpoczynają życie w innych krajach i kulturach. Pamiętając, iż naczelnym celem kształcenia jest przygotowywanie młodego pokolenia do dorosłego życia, aspekt edukacji międzykulturowej w toku kształcenia geograficznego winien być przedmiotem szczególnej uwagi i troski władz oświatowych i nauczycieli.
W opracowaniu postawiono tezę, iż efektywnie realizowana koncepcja edukacji międzykulturowej na lekcjach geografii i przez nauczycieli geografii stwarza szansę: – przygotowania ucznia do życia i funkcjonowania w rzeczywistości XXI wieku, której najważniejszą cechą jest zmienność, a procesy ją determinujące to: globalizacja, integracja i transformacja; aby geografia była konkurencyjnym i wysoko cenionym przedmiotem szkolnym.
Opublikowane w:
Piróg 2007. Koncepcja edukacji międzykulturowej ogniwem kształcenia geograficznego w XXI wieku [W:] Kształcenie geograficzne we współczesnym świecie. Różnorodność koncepcji kształcenia geograficznego (red. Wójtowicz B.), Wyd. AŚ, Kielce, s. 61-72.